مناجات با امام حسین (ع)

بیا نگار آشنا شب غمم سحر نما
مرا به نوکری خود

شها تو مفتخر نما

ای گل وفا حسین معدن سخا حسین

می کشی مرا حسین
******
تجلی ولایتی سرشته با گل منی
تمام هستی ام تویی تو صا حب دل منی
آیه ی محبتی سوره کرامتی
کعبه ولا حسین
می کشی مرا حسین

******
زکودکی دلم شده اسیر مبتلای تو
خدا کند که جان دهم به یاد کربلای تو
ذکر تو عبادتم تشنه شهادتم
یار حق نما حسین

می کشی مرا حسین
******
چه می شود زباده ی ولا دهی تو شهدی ام
مددکنی صلا زنم که من غلام مهدی ام
کو امام منتظر یار غائب از نظر
چشمه بقا حسین
می کشی مرا حسین
******
بهانه دارد این دلم به کربلا سفر کنم
بر آن ضریح محترم به چشم تر نظر کنم
دارم آرزوی تو کی رسم به کوی تو
یار با وفا حسین

می کشی مرا حسین

******
تمام هستی ام شود فدای قتلگاه تو
همان مکان که بوده است به خیمه ها نگاه تو
جان مادرت حسین حق دخترت حسین

کن به ما عطا حسین

می کشی مرا حسین

******
به روی خاک صورتت صدا زدی خدا حسین
به پیش مادرت شدی ذبیح با القفا حسین
وای غریب مادرم وای شکسته حنجرم
شدی زمن جدا حسین

می کشی مرا حسین

******
اگر حسین من تویی بگو اخا سرت کجاست
چرا تنت چنین شده نشان مادرت کجاست
قاری بریده سر روی نیزه در بدر
کشته ی خدا حسین

می کشی مرا حسین

******
به شام و کوفه میروم به عشق دیدن سرت
رباب ناله میزند به یاد حلق اصغرت

حرمله چه بی حیا خنده میکند به ما
وای از این جفا حسین
می کشی مرا حسین