لطفت دوباره حال مرا رو به راه کرد

رحمی به حال این دل بی سرپناه کرد

این دوریِ مسیر دلم از دل شما

دیدی چطور روز و شبم را تباه کرد؟!

دنبالِ نفس رفتن من آخرش مرا…

…در دیدگانِ فاطمیت روسیاه کرد

از روز اولی که وجود آمدم خدا

من را غلام زاد و تو را پادشاه کرد

صاحب زمان شدی تو و رحمت به مادرت

من را اسیر کوی تو با یک نگاه کرد

در بین عشق های نهفته در این جهان

هرکس که عاشق تو نشد اشتباه کرد

آقا دلم خوش است که حال بد مرا

این روضه های مادرتان رو به راه کرد

ضربِ غلاف خصم سبب شد، شبانه روز

مادر درون خانه فقط آه… آه…کرد

تنها سپاهِ شیر خدا رفت و بعد از آن

شیر حنین را به خدا بی سپاه کرد

بعد از شبی که فاطمه اش را کفن نمود

مولا تمام درد و دلش را به چاه کرد