.

مژده ای اهل رضا روی رضا پیدا شد / جلوه حسن الهی به فضا پیدا شد

ضعفا روی به گلزار ولایت آرید / که گل روی معین الضعفا پیدا شد . . .

.

.

.

حق، معرفت به هر نگاهم داده / در حلقه ی عشق خویش راهم داده

اینها همه علتش فقط یک چیز است / ایرانی ام و رضا پناهم داده . . .

میلاد آقا امام رضا مبارک

.

.

.

ز رحمت به موسى بن جعفر خدا / گران هدیه اى را عطا مى کند

به نجمه عطا کرده حق آیتى / که حق را ز باطل جدا مى کند

قدم زد على بن موسى به عالم / که عالم بر او اقتدا مى کند . . .

.

.

.

مگذار مرا دراین هیاهو، آقا / تنها و غریب و سربه زانو آقا

ای کاش ضمانت دلم را بکنی / تکرار قشنگ بچه آهو آقا

عیدتون مبارک

.

.

.

خوش آمدی رضا جان جانم فدا نمایم / تبریک من پذیــری باشد همین دوایم

از جان تو را بخوانم خوشبو شود دهانم  / لطفی نما رضا جان تا من به کعبه آیم . . .

.

.

.

حق معرفتی به هر نگاهم داده

در حلقه‌ی عشق خویش راهم داده

این ها همه علتش فقط یک چیز است

ایرانی‌ام و رضا پناهم داده . . .

.

.

.

کسی قدم به حرم بی مدد نخواهد زد / بدون واسطه دم از احد نخواهد زد

گدای کوی رضا شو که آن امام رئوف / به سینه ی احدی دست رد نخواهد زد . . .

.

.

.

چشمه‌های خروشان تو را می‌شناسند / موج‌های پریشان تو را می‌شناسند

نام تو رخصت رویش است و طراوت / زین سبب برگ و باران تو را می‌شناسند

اینک ای خوب، فصل غریبی سر آمد / چون تمام غریبان تو را می‌شناسند

ولادت غریب الغربا، معین الضعفا، حضرت رضا (ع) مبارک

.

.

.

یاد او در عمق دلها می شکوفد همچو نور / نام او در کام جانها می تراود همچو قند

ای حضور هشتمین، افتادگان غربتیم / دست ما را هم بگیر از لطف، ای بالابلند . . .

عید شما مبارک

.

.

.

رضای تو را من رضایم، رضا جان / به دربار تو من گدایم رضا(ع) جان

اگر دور از مکه و کربلایم / تویی مکه و کربلایم رضا(ع) جان . . .

.

.

.

اى شه طوس که سرچشمه الطاف خدایى / جان ما باد فدایت که ولی ‎نعمت مایى

میوه باغ رسالت، شه اقلیم ولایت / بحر مواج علوم و کرم و لطف و رضایى . . .

.

.

.

آن شب شب میلاد سبز هشتمین لاله / دل را پر از عطر و صفاى یاس‎ها کردند

باران مهر و رحمت و نور و صفا بارید / دل را بـه عـشق پاک “آقا” آشنا کردند . . .

.

.

.

بر در دوست به امید پناه آمده ایم  / همره خیل غم و حسرت و آه آمده ایم

چون ندیدیم پناهى به همه مُلک جهان / لاجرم سوى رضا بهر پناه آمده ایم . . .

.

.

.

لحظه‌های شادی دلهای ما آغاز شد / باز ذکرِ حمد حقِ با سینه‌ها دمساز شد

امشب از یومن قدومت یا علی موسی الرضا / غنچه‌‌ای از گلشن آل محمد باز شد . . .

.

.

.

یا رضا جان کن مدد بر خوانِ تو مهمان منم / در شبِ میلادِ تو دلْ‌تشنه‌ی درمان منم

دست من از عیدی لطف و شفاعت خالی است / پادشاهی من گدایم، دست بر دامان منم . . .

.

.

.

السلام ای حضرت سلطان عشق / یا علی موسی الرضا ای جان عشق

السلام ای بهر عاشق سرنوشت / السلام ای تربتت باغ بهشت . . .

.

.

.

ساقى که خود تجلى مستانه مى‏کند / ما را خمار وارد میخانه مى‏کند

بنیانگذار شیوه لیلائیان رضاست / کز دل جنون بسازد و دیوانه مى ‏کند . . .

.

.

.

ما دولت تسلیم و رضا می طلبیم / راهی سوی اقلیم بقا می طلبیم

اندر دو جهان ، عزت و اقبال و نجات / از فیض ولایت رضا می طلبیم .