سلام سوره ی کوثر، سلام «أَعطَینا»
درود، مادر سادات، فاطمه، زهرا

صفیّه، امّ ابیها، جلیله، راضیّه
حدیثه، طاهره، قدسیّه، انسیه، حورا

تویی که عرش سرش را به پات می ساید
تو زهره ای، که ضیائت گرفته دنیا را

برای فهم مقامت، عقول پا در گِل
برای درک خیالت، خیال نابینا

تویی که دختر وحی و عروس قرآنی
گواه، سوره ی رحمان و سوره ی طاها

برای همسری تو، فلک علی پرور
نبود غیر ولایت برای تو همتا

تویی که فخر ائمه شده است مادریت
تو مادر پدرت هم شدی، ولی بخدا

تو مادر همه ی بچّه شیعه ها هستی
فدای مادری تو، تمام مادرها

فدای نام حسینت، تمامی عالم
فدای نام عزیز حسن، همه دنیا

همیشه نام حسن را که می برم، مادر!
بیاد کوچه می افتم، بیاد کوچه، چرا؟

چرا که صورتتان در عبور از این کوچه
به ضرب سیلی دشمن کبود شد، زهرا

هنوز خاکی خاکی است چادرت بی بی
هنوز مانده در آن کوچه گوشوار شما

کنار چادر خاکی که ارث زینب شد
اگر که روضه بخوانی برای کرببلا

پس از حسین «عَلَیکُنَّ بِاالفِرار» بگو
خدا کند، نکند خصم خیمه را یغما

حجاب زینب کبری، حجاب فاطمه است
رسیده شمر به خیمه، کجایی ای سقّا؟!

شاعر : امیر عظیمی