داده‌ست نام فاطمه، داور به زهرا
داده لقب صدیقه اطهر به زهرا
جنت همان توصیف اجمالی زهراست
جنت به کوثر وصل شد، کوثر به زهرا
امّ ابیهایی‌اش امّ‌الانبیایی است
باید بگویند انبیا مادر به زهرا
صبرش زبانزد بوده حتی قبل خلقت
صبری که داده جلوه‌ای دیگر به زهرا
به رشته‌های چادرش امّید دارند
آنان که محتاجند در محشر به زهرا
ماندم بگویم رفته زهرا به پیمبر
یا که بگویم رفته پیغمبر به زهرا
در سیر معراجی خود در آخر راه
زهرا به حیدر می‌رسد حیدر به زهرا
خدمت به مولا هم همان خدمت به زهراست
در اصل خدمت می‌کند قنبر به زهرا
یعنی همه محتاج زهرای بتولیم
وقتی توسل می‌کند رهبر به زهرا
زهرا برای ما همیشه مادری کرد
خیلی بدهکار است این کشور به زهرا
تا فیض از دامان معراجش بچیند
سر می‌زند هر صبح پیغمبر به زهرا
وقتی پیمبر بود در شهر مدینه
عرض ادب می‌کرد حتی در به زهراتازه رسول‌الله را از دست داده
اما چه کوهی روی پایش ایستاده

زهرا ستاره، ماه، زهرا آفتاب است
یک مصطفای دیگری زیر نقاب است
جبریل نازل می‌شود با وحی بر او
او نیست پیغمبر ولی صاحب‌کتاب است
مهریه‌اش آب است، آب زندگانی
دنیای لب‌تشنه فقط دنبال آب است
زهرا حکیمانه‌ست جنس اعتراضش
زهرای مرضیه سؤالش هم جواب است
زهرا به ما آموخته پای ولایت
از آبروی خود گذشتیم، آن حساب است
چه آبرویی گر به کار دین نیاید!
این آبروها بیشتر نوعی حجاب است
خانه به خانه در زدم، پاسخ ندادند
بیگانه بیدار است اما دوست خواب است
در راه قرآن تندرو بودن چه حاصل
به نفس قرآن راه قرآن را شتاب است
نه حرف من، نه حرف تو، نه حرف مردم
در دین ما حرف علی فصل‌الخطاب است
تضعیف حزب‌الله جایز نیست زیرا
هر جا که حزب‌الله باشد فتح باب است
در سینه اطفال ما عکس خمینی‌ست
این رویش نسل جدید انقلاب است
ایران، یمن، لبنان، فلسطین، در همه جا
پرچم به دست بچه‌های بوتراب است
ما را دعا کن باز با دست شکسته
ما را دعا کن که دعایت مستجاب است

باید طریقت هم اباذروار باشد
هم بینش مقداد یک مقدار باشد
فرقی ندارد نخل یا منبر، علی‌دوست
باید زبان میثم تمّار باشد
دم می‌زند هر لحظه از حق و حقیقت
حتی اگر منصور روی دار باشد
دنیاطلب دین را به دنیا می‌فروشد
ای وای اگر دیندار دنیادار باشد
از حرف حق خسته نخواهد گشت زهرا
حتی اگر بین در و دیوار باشد
کتمان نخواهد کرد حق مرتضی را
هرچند بین سینه‌اش مسمار باشد
این قافله ترسی ز گمراهی ندارد
وقتی ولایت قافله‌سالار باشد

مردی یگانه بود، بانویی یگانه
آهسته می‌رفتند از خانه شبانه
سر می‌زنند انصار را کوچه به کوچه
در می‌زنند انصار را خانه به خانه
چل شب تمام شهر را گشتند با هم
اما بدون یار برگشتند خانه
وقتی عزادار رسول الله بودند
از درب خانه می‌کشید آتش زبانه
آتش زدند این خانه را، حتی نگفتند
دخت نبی افتاده بین آستانه

حبیبه مصطفا، فاطمه یا فاطمه، فاطمه یا فاطمه،‌ فاطمه یا فاطمه
شهید مرتضی، فاطمه یا فاطمه، فاطمه یا فاطمه،‌ فاطمه یا فاطمه

یک نفس می‌کشی و، جان مرا می‌گیری، جان مرا می‌گیری، جان مرا می‌گیری
طلب مرگ مکن، زود شفا می‌گیری، زود شفا می‌گیری، زود شفا می‌گیری

کاش مانند علی، هیچ کس غم نخورد، هیچ کس غم نخورد، هیچ کس غم نخورد
همسرش بین گذر، سیلی محکم نخورد، سیلی محکم نخورد، سیلی محکم نخورد

گفتم ای فاطمه جان، کوچه شلوغ است نیا، کوچه شلوغ است نیا، کوچه شلوغ است نیا
چادرت را بتکان، کوچه شلوغ است نیا، کوچه شلوغ است نیا، کوچه شلوغ است نیا

بعد از آن سرفه چرا، پیرهنت خونی شد، پیرهنت خونی شد،‌ پیرهنت خونی شد
اصلاً آن روز چه گفتی، دهنت خونی شد، دهنت خونی شد، دهنت خونی شد

حبیبه مصطفا، فاطمه یا فاطمه، فاطمه یا فاطمه،‌ فاطمه یا فاطمه
شهید مرتضی، فاطمه یا فاطمه، فاطمه یا فاطمه،‌ فاطمه یا فاطمه