شب های جمعه کربلایت می شود غوغا
در رفت و آمد قدسیان عالم بالا
آواره ام بین بهشت ساقی و سالار
لیلای مجنون توام مجنون این صحرا
مجنون سقای توام ، دیوانه ات مولا
تا اربعین چیزی نمانده… دل پریشان است
امسال هم کرب و بلایت می بری ما را…؟!
دار و ندارم روضه ی دیوار و مسمار است
چیزی ندارد این گدای مادرت زهرا س
یک روز می سازیم صحن مادرت را هم
با پنج گنبد در بقیع اش… محشری برپا
آجر به آجر بوسه باران می شود صحنش
باب العلی – باب الحسن – آن مرقد زیبا
دلتنگ شبهای حرم دلتنگ عباسم
مشتاق بوی عطر سیب خیمه ی آقا
گاهی میایم علقمه ،گاهی لب گودال
تا کف العباس و ضریح ساقی و مولا
آرام می گیرد دل سرگشته ام هر دم
پر می کشد تا علقمه با روضه ی سقا
بازار دلداران تو گرم است این شب ها
این ذره ی بیچاره را هم می خری آیا..؟
مولای خوبم کاش می شد تا دم محشر
دیوانه ی عباس باشم… شاعر سقاشاعر: امامی